سه(16-)

دیروز در پی یافتن اون کتابه که مفقود شده بود و اون جزوه ها که در راه علم به نیستی کشیده شدن زنگ زدم به چند تا از بچه های همکلاسیه سابق... 

یکیشون یه دختر خیلیییی درسخون کلاس بود که همیشه فوق استرس بود...همه اش در حال گریه بود که من بلد نیستم...حالا کتابا رو خورده بودا... اما همیشه استرس داشت... به همین دلیل توی تئوری ها قوی بود به خاطر اینکه خیلییی میخوند اما به کار بالینی که رسید کم آورد... 

در هر حال الان هم از لحاظ اطلاعات بالائه اما خوب به دلیل اعتماد به نفس که لازمه ی کار ماست با مشکل مواجه میشد... 

یادمه سال پیش من خوچحالانه رفتم سر جلسه ی کنکور...چون همه میدونستن من دقیقا 2 هفته مونده تازه منبع ها رو گرفتم و کلا کسی هم جدیم نگرفت دیگه:دی 

از قضا من شدم 17 و این خانوم شد 25... 

که هیچ تفاوتی هم نداشت هر دو قبول نشدیم...اون رتبه نیاورد و منم که خیر سرم رتبه آوردم معلوم نشد از کجا این اهالی پارتی دار سرمون خراب شدن که... 

حالا بگذریم... 

من یکی از دلایل رتبه ی این همکلاسیم رو استرسی میدونستم که همیشه داشت... 

ولی جالب بود که دیشب واسه اولین بار من صدای صاف و آروم و حتی بگم خوشحالش رو شنیدم.... 

دوستم میگه:ببین اینا تاثیراته شوهره...  

خلاصه که فهمیدیم ایشون نه تنها کل درسا رو خوندن بلکه در حال مرور هستن و اعتماد به نفسم که در حال بیداد کردنه... 

از طرفی زنگ زدم به یکی دیگه از بچه ها که معمولا خودشو زیاد تحویل میگرفت... 

بعد دیدم این بنده خدا چرا اینقد دپ شده؟؟؟!!!! 

نگو این ناراحته چرا همه ی دوستان رفتن خانه ی بخت ایشون رو نبردن  

هر چی من یک ساعت فک زدم که عزیزم هر کسی یه زمان یه روز وقتشه...باید خودت آماده باشی و یکی باشه که بتونه همراهیت کنه توی راه زندگیت نه اینکه فقط همین طور یکی بشه همسرت این فقط تکرار کرد که نهههههه دیگه دیر شده 

تلفن رو که قطع کردم مات و مبهوت مونده بودم...

نمیدوستم استرس درس رو داشته باشم که اون یکی خونده و تمام کرده و من هنوز به نصف هم نرسیدم یا استرس ترشیدگی بگیرم  

خدایی اینم وقت گیر آورداااا... 

حالا میدونید نتیجه اش چی شد؟؟؟

تمام امروز نشستم جدول سودوکو حل کردم!!!!

 

من مطمئنم حتما امسال قبول میشم... 

حالا هی شما بگو نه... 

من که میدونم که