هفت(۷-)

هفته ای دیگه همین موقع ها همه ی این بدبختیا به انتها رسیده و بدبختی های بدتری شروع میشه... ای خداااا که من هیچ وقت از هیچی راضی نیستم... میدونم خودم... بزن تو سرم ... عیب نداره... 

بله دیگه.. 

دقیقاْ هفته ی دیگه ساعت ۵ بنده با قیافه ای متفکرانه(یا شایدم مثل سال پیش با خوچحالیه کاملاْ کاذب) از جلسه میام بیرون و بعدش تا خود نصفه شبش برنامه دارم... 

اما امان از فردا صبحش که یه استرس بدتر میفته به جونم که یعنی چی شده و چی میشه و خلاصه از این صحبتا... 

آخ آخ که تا ۷ روز دیگه سرنوشت یک سال دیگه ی زندگی من معلوم میشه و چقدر این موضوع واسم جا نیفتاده... 

شنیدم!!! که روز مادر هم نزدیکه و بنده امسال هیچ گونه تدارکی نخواهم دید!!!! 

به مامان میگم امسال خبری نیستا...میگه عیب نداره هفته ی بعدش میگیری...من میدونم  

ببین آدم رو چطور در عمل انجام شده میزارن هاااا...  

خوب من میرم و احتمالا پست بعدم یا اون ساعتای آخر قبل از کنکوره یا دیگه بعدش میام... 

دعام کنین تو رو خدا... 

من بسی نگرانمممممممممممممم 

فهلاْ 

پ.ن:پسر خاله ام اس داده میگه از فامیل های وابسته در خارج از کشور اینطور نقل شده که من دارم ازدواج میکنم...بنده خدا کلی شاکی بود که چرا بهش نگفتم!!!... من خودم موندم توی پیشرفت این تکنولوژی که اجنبی ها دیگه زودتر از خود من فهمیدن که من دارم ازدواج میکنم!!!!... کار خدا رو میبینی...ببین علم تا کجا پیشرفت کرده

پ.ن۲:قبضای تلفن و موبایل من این دوماه کولاکی کرده واسه خودش...  

پ.ن۳:یکی بیاد منو بندازه اون طرف از سر این کامی جون... ای خدااااا...معتاد شدیم راستی راستی... هروئینم که نیست ماشالله... خود کراکه  

پ.ن۴: نامرده اونی که دعام نکنه... 

پ.ن ۵: اااا...چه تفاهمی پیدا شد در عنوان بالا... این را به فال نیک میگیریم... 

پ.ن۶: من دیگه جدی جدی رفتم...