صفر مطلق+۳

چای....نسکافه....قهوه 

 شکلات داغ.... 

گاهیییی به تلخی حال و روزم 

گاهیییی شیرین شیرین 

اما 

همیشه و در هر حالی لذت بی حدی رو به اون لحظه ام میده 

مست بوش میشم و میرم به رویاهام.... 

امروز...امشب 

زیر بارون و با آهنگای پر بغض 

و جاده هایی که نمیدونم تصادفی یا با حکمت هر کدوم خاطره ای رو زنده می کرد 

یه بار دیگه همه چیز توی دلم مرور شد 

یاد آخرین باری که توی آغوشش بودم 

بعد از تولدم بود....همین ۲ ماه پیش 

یهو بغض کرد و گفت:یادت میاد میگفتی فقط توی بغل من آروم میشی؟ میگفتی بغل منو با دنیا عوض نمیکنی؟میگفتی هیچ جا مثل اینجا نیست؟.... 

سکوت بینمون غم بار بود 

با یه آه نصفه نیمه گفتم:تازه اون روز معنیشو نمیدونستم....فکر میکردم همیشه دارمش.... هر جا کم بیارم میام و بهش پناه میارم....اما حالا....هر بار که حسش می کنم عین کسی هستم که از یه اتاق بی اکسیژن به هوای تازه میرسه....میخواد به جای همه ی گذشته نفس بکشه حس کنه.... هر بار حسش می کنم بغض میکنم که شاید این اخرین بار باشه 

حلقه ی دستاشو محکم کرد و من اشکامو توی بازوهاش پنهان کردم 

آره.... 

حالا که یادم میاد باور میکنم که اونم هنوز به اندازه ی من عاشقه 

فقط اون مرده و مغرور 

من زن و پر از نیاز حضورش.... 

حالا که فکر میکنم میبینم جای بوسه ای که روی دستم نشوند و اشکش که با دستم از صورتش پاک کرد هنوز داغه 

فکر که می کنم میبینم عجیب نیست نمیتونم دل بکنم 

عجیب نیست که این تعهد نمی شکنه 

وقتی تا من حرفی می زدم اون میگفت:هیسسسسس....تو هنوزم زن منی.... محرم منی.... این بین من و توئه....کاری به دنیا نداره.... 

وقتی اعتراض می کردم می گفت:اون برگه هنوزم دست منه و دست من می مونه....تا همیشه 

پسرک من....مرد من.... 

فقط خسته از ناملایماتیه که سالهاست روی دوششه 

شاید همراه هم نباشیم اما اون همیشه عشق منه.... 

دلم براش تنگ شده 

توی این شب بارونی.... 

خدایا 

یعنی دیگه راهی نیست؟ 

تو اگه بخوای میشه ها 

کاش این محال رو ممکن می کردیییی