تصمیم نداشتم بنویسم 

الان و این روزا رو نمی خواستم بنویسم 

روزایی که وقتی میرم جلوی آینه و تصویر خودم رو می بینم فقط و فقط یک جمله میاد توی سرم:  

ازت بدم میاااااااااااااااااااااااااااااااااد 

آره....روزایی که فقط و فقط از خودم بدم میاد....از هر چیزی که فکر کنید.... 

روزای که اشکام میشه خشم و خشک میشه 

روزایی که آه هام رو به زور تبدیل به خنده های بی هدف می کنم تا بگم هیچی نیست هیچی عوض نشده 

روزایی که از درون داغونم و صدام در نمیاد 

ببین به کجا رسوندتم که حتی قدرت درد و دل کردن هم ندارم 

حالم بده و خودم میدونم چی به سرم اومده 

دوست نداشتم اینا رو بنویسم که کسی بخواد آرومم کنه....حرفهایی که برای آروم شدنم میگن تازه شده یه زخم واسه قلبم....که چرا باهام اینکارو کرد تا امروز بخوام اینا رو بشنوم.... چرا روزگار اینقدر نامرده.... 

اما از همه نگفتن دارم به جنون میرسم 

فقط اینا رو نوشتم تا کمی فرت نفس کشیدن پیدا کنم 

تا اول ماه بعد نمیام و نمی نویسم.... 

نمیدونم این تنبیهه یا لجبازی....نمیدونم....میخوام دور باشم از همه چیز.... از همه چیز.... میخوام خودم رو دست خودم بکشم.... 

سراغم رو نگیرید خواهش می کنم... 

بر میگردم اما یه جور متفاوت 

ماه دیگه رو یه جور دیگه شروع می کنم 

اینو می تونم قول بدم 

بدون دخترکی که توی وجودم قطره قطره آب شد و آتیش گرفت 

می کشمش و بر می گردم 

تا اون روز 

خداحافظ....